Dlaczego dzieci lubią plan dnia?

    Ja rozumiem, że Ty możesz nie lubić planowania. Być może nie przekonuje Cię argument, że stosowanie planu ułatwi tobie życie (punkt poniżej). Dlatego chciałabym Ci uświadomić, że główną korzyścią jest zapewnienie twojemu dziecku poczucia bezpieczeństwa.

    Niestety nie potrafimy czytać w myślach małych dzieci. Możemy jednak przypuszczać, że dziecko wokół którego wszystko jest chaotyczne mogłoby pomyśleć „mama wyszła z pokoju, ale czy jeszcze kiedyś wróci?” Z drugiej strony, czy dziecko, które regularnie kilka razy dziennie powtarza sekwencje snu, karmienia i zabawy mogłoby pomyśleć „mama wyszła z pokoju, ale pewnie zaraz wróci z butelką.”

    Stosując codziennie powtarzalny schemat twoje dziecko zacznie żyć według pewnego rytmu. Dzięki temu będzie spokojne i szczęśliwe. Potrzeby jedzenia i snu dla niemowlaka są niezwykle ważne. Badania dowodzą, że przewidywalność pór karmienia i snu pozwala dziecku nie popadać w sytuacje rozpaczy. To z kolei ogranicza poziom kortyzol. Czyli hormonu stresu, który w nadmiernej ilości może mieć szkodliwy wpływ na rozwój mózgu.

Korzyści stosowania planu dnia:

1. Pozwoli Ci lepiej odczytywać sygnały dziecka i szybciej na nie reagować (głód, zmęczenie, rozdrażnienie, inne).
2. Pozwoli zaspokoić potrzeby dziecka:
– odpowiednia długość drzemek i snu,
– czas na aktywność i zabawę,
– ilość karmień i rodzaj pokarmu,
– odpowiednie przerwy między karmieniami na trawienie i metabolizm.
3. Ułatwi organizację w ciągu dnia (w końcu znajdziesz czas dla siebie).
4. Ułatwi zaplanowanie i przygotowanie dziecka do wizyty gości oraz wyjścia poza dom na zajęcia dla dzieci czy po prostu zakupy.
5. Ułatwi Ci wprowadzanie zmian np.: wydłużenie snu w ciągu nocy.

Jak powinien wyglądać plan dnia?

Stały plan dnia to sekwencja następujących po sobie czynności a nie harmonogram o ściśle określonych godzinach.

1. Przewijanie
2. Karmienie
3. Zabawa
4. Sen

1) Przewijanie (5-10 min)

Ja osobiście sprawdzam i zmieniam dziecku pampersa zawsze po przebudzeniu i przed pójściem spać. Jeśli nie karmisz zaraz po przebudzeniu, to warto również sprawdzić przed samym karmieniem. Czasami maleństwo może nie chcieć jeść, gdy ma pełną pieluszkę.

Dodatkowo jest to zawsze pierwsza rzecz do sprawdzenia kiedy dziecko zaczyna płakać. Aby upewnić się, że dziecko ma sucho na początku będziesz musiała rozpiąć body i pampersa. Po kilku tygodniach zaczniesz wyczuwać nawet bez zdejmowania ubranka. 🙂

2) Karmienie (15-40 min – w zależności od wieku dziecka)

Przy karmieniu dziecko powinno być rozbudzone. Dlatego dobrym pomysłem jest przewijanie go przed karmieniem. Jeżeli twój skarb nie budzi się na karmienie regularnie, to sama powinnaś zacząć go wybudzać o stałych porach. Szczególnie w ciągu dnia zależy nam na tej regularności. Sama zaobserwujesz ile twoje dziecko zazwyczaj potrzebuje snu. I jeśli np. będą to zazwyczaj 3 godziny to jeśli pewnego dnia widzisz, że śpi już 4h to warto go wybudzić (mówimy o drzemkach w ciągu dnia). Wybudzamy nasze dziecko po to aby nie przespało ono pory karmienia i dzień nie stał się dla niego nocą.

Jeśli karmisz dziecko piersią, staraj się unikać zabawy pod koniec karmienia. Jeśli widzisz, że dziecko przestaje już połykać mleko a tylko bawi się sutkiem to odstaw je od piersi i przejdź do zabawy. Jeśli pozwolisz na zabawę podczas jedzenia, to proces karmienia będzie się rozciągał w czasie a dziecko zacznie kojarzyć jedzenie z przytulaniem się i zabawą z tobą. Przez to może domagać się piersi mimo, że nie jest głodne.

Kolejna rada z mojego doświadczenia. Nie pozwalaj dziecku zasypiać podczas karmienia. Ten problem może pojawiać się szczególnie w nocy, kiedy podczas karmienia piersią dla własnej wygody bierzesz dziecko do swojego łóżka. Uwierz mi, jeśli 2-3 razy pokażesz dziecku, że może zasnąć przy twojej piersi w twoim łóżku, to nie będzie już chciało zasypiać w swoim łóżeczku. J Co gorsze, w jaki sposób będziesz później usypiać dziecko w ciągu dnia? Ja wciąż słyszałam od moich znajomych, że mają dość tego, kiedy ich 4, 5, 6 letnie dzieci śpią wciąż w ich łóżku. Pamiętaj, że im dziecko starsze tym bardziej będzie Ci to przeszkadzać i jednocześnie tym trudniej będzie Ci go oduczyć danego nawyku. Więc już teraz przemyśl, czy warto w ogóle pokazywać noworodkowi taką możliwość. Nie zrozum mnie źle, nie mówię, że spanie z dzieckiem jest złe. Chcę tylko, żebyś podjęła tą decyzję świadomie z pełnymi tego konsekwencjami.

3) Aktywność (0-90 min)

Rozrywka po karmieniu zapobiega zasypianiu i kojarzeniu jedzenia ze spaniem. Odpowiednia doza zabawy, przemieszczania się i odkrywania otoczenia jest bardzo ważna, ponieważ stymuluje rozwój dziecka.

Nie chcę teraz się rozpisywać na temat nadopiekuńczości, ponieważ jest to poradnik na temat spania. Bardzo Cię proszę, nie popełnij tego błędu! Od samego początku naucz swoje dziecko samodzielności! Rozumiem, że bardzo kochasz swojego bobaska i chciałabyś spędzać z nim każdą chwilę. Proszę Cię jednak, od czasu do czasu stwórz dziecku warunki do samodzielnej zabawy. Usiądź na kanapie i obserwuj bobaska bawiącego się samodzielnie na kocyku. Nic mu się nie stanie, nie bądź przewrażliwiona i nadopiekuńcza. Jeśli tego nie zrobisz od pierwszych miesięcy, to po 3 latach najczęściej powtarzanym słowem przez twoje dziecko będzie „mamo nudzi mi się”.

Średni czas zabawy jest określony co do wieku dziecka. Jednak zazwyczaj sami zauważymy, kiedy niemowlę jest zmęczone i chętne na drzemkę. W nocy nie bawimy się z dzieckiem, pomijamy ten etap. W ciągu nocy dziecko samo wstaje albo je budzimy na karmienie i od razu kładziemy spać.

4) Sen (1-8 godzin)

Najlepszy moment na uśpienie maluszka to ten, w którym jest ono już zmęczone, ale jeszcze nie poddenerwowane nasilającym się wyczerpaniem. Inaczej mówiąc – zaczyna już trochę marudzić, daje dyskretne sygnały zmęczenia, ale nie wpada jeszcze w gwałtowny płacz.

Przeciąganie zabawy powoduje, że dziecko jest rozdrażnione i tym trudniej jest mu zasnąć. Więc przy pierwszych objawach zmęczenia układamy dziecko do snu.

Oznaki zmęczenia:
– Najbardziej oczywiste to przecieranie oczu i ziewanie – niestety nie zawsze będzie tak łatwo.J
– Niektóre dzieci kręcą kółka w pępku, ciągną się za włoski lub za uszy.
– Brak zainteresowania otoczeniem i chęci zabawy. Albo wszystko jest ok, ale tylko na minutę. Potem dziecko zaczyna się wyginać i odpychać proponowane atrakcje. Do tego marudzi i trudno poprawić mu humor nawet sprawdzonymi metodami.
– Czasami zmęczenie przejawia się ogólnym wyciszeniem. Tępo zabawy znacznie spadło lub malec sam kładzie się na podłodze lub podejrzanie przytula się do Ciebie.

Zbędne nawyki.

Zrób sobie przysługę i naucz niemowlaka zasypiać samodzielnie!!! Bez ssania piersi, bez kołysania przez mamę, bez głaskania, bez sprawdzania co minutę czy mama stoi obok. Metody, które my dopuszczamy to takie, które nie angażują Ciebie.

My stosowaliśmy smoczek (więcej o tym w ostatnim rozdziale) oraz karuzelę nad łóżeczkiem (niezbyt głośną!!! kiedy kupujesz grające zabawki sprawdź rodzaj i głośność ich dźwięków, ponieważ później będziecie musieli je znosić przez kilka godzin dziennie). Możesz zastosować inne. Pamiętaj o tym, że powinny być łatwe do zabrania w podróż.

Kiedy dziecko jest w wieku 6 a maksymalnie 12 miesięcy postaraj się oduczyć wszelkich „gadżetów” przy zasypianiu. Po przekroczeniu tego wieku będzie to znacznie, znacznie trudniejsze.

Powinnaś również wprowadzić stały rytuał odkładania dziecka do łóżeczka kiedy kładziesz je spać. Polega to na tym, że zawsze wykonujesz powtarzalną sekwencję czynności. Dzięki temu dziecko wie, że przyszedł czas na spanie. W naszym przypadku wyglądało to następująco.

Kiedy dziecko skończyło zabawę podnosiłam je i wyraźnie mówiłam „Alicja teraz mama Cię przebierze i pójdziesz spać”. Po przebraniu gasiłam światło, wkładałam Alicję do łóżeczka i dawałam smoczek. Jeśli płakała lub protestowała to jeszcze przez 1-2 minuty po smyrałam ją po brzuszku, to wystarczało żeby się uspokoiła. Wtedy ją przykrywałam, mówiłam „dobranoc kochanie” i wychodziłam z pokoju.

    W 90% po takim codziennym rytuale zasypiała. Nawet jeśli zdarzało jej się płakać to dawaliśmy sobie z mężem przysłowiowe 5 minut na to, aby sama się uspokoiła i poradziła sobie z daną sytuacją. W większości przypadków jeśli zdarzało jej się płakać, trwało to około 2-3 minut i zasypiała. W krytycznych momentach (zbyt duże zmęczenie lub ząbkowanie) pomagał nam dźwięk nagranej suszarki z Youtube.

    Odpowiednia ilość snu w dzień i w nocy jest bardzo ważna. Podczas snu dziecko rośnie, odpoczywa oraz rozwija się jego mózg i układ nerwowy.

Przykładowy plan dnia.

Najpierw tworzymy ogólny plan naszego działania.

1. przewijanie
2. karmienie
3. zabawa
4. przewijanie
5. sen

    Później, kiedy plan wdrażamy w życie, to warto jest robić notatki. Na zwykłej kartce papieru (w naszym przypadku przyczepionej na lodówce) Każdy z rodziców zapisuje podstawowe informacje. Czas / czynność / dodatkowe informacje.